Zuidereiland here I coooooome!

Maandagochtend, reistijd! Jeej, het is weer zover, ik mag de grote groene kiwi bus weer in. We gaan vandaag met de ferry naar het Zuidereiland waar we doorrijden naar Kaiteriteri. Een prachtige ferry rit zeg, de natuur is hier onbeschrijfelijk mooi.
Om 18.00 komen we eindelijk bij het hostel aan. Ik zal hier drie nachten verblijven.

December vandaag. We zijn weer een nieuwe maand begonnen. Er zitten alweer 8 weken reizen op. Als ik terugkijk heb ik ook echt veel gedaan en gezien. Vandaag begin ik met een lekkere run, maar niet heus. Regen..... Bleghr! De-hele-dag. Toch wel m'n run gedaan, en vanmiddag met een ander meisje een 2 uur durende walk voltooid. Lekker!

Dinsdag zag er hetzelfde uit als gister, behalve dat het weer aan het einde van de middag opklaarde.
Nu zitten we in de bus naar Westport, de volgende overnight stop. Onze eerste stop was bij Lake Nelson, een prachtig meer, omringd door bergen. Het doet me denken aan onze meivakantie in Noorwegen.
Een 20 minuten wandeling en we jumpen weer in de bus. Aan het einde van de middag zullen we in Westport aankomen. Westport is een klein dorpje. De bed dorms die we aangewezen kregen waren echt superleuk. We sliepen met 12 meiden in een unit en we hadden een eigen keuken. Boodschappen, koken en de rest van de avond relaxen.

Op vrijdagochtend om 9 uur stapten we de bus weer in, naar Lake Mahinapua. De eerste stop was vlakbij een hostel, waar we een mooie 40 minuten durende wandeling maakten langs de kust. Een stop in Punakaiki waar we weer een 20 minuten loop walk maakten in het Paparoa National Park langs de Pancake rocks. Boterhammetjes eten en terug de bus in.
Vanavond hebben we een thema feestje. Dus iedereen moet verkleed. Het thema is: eerste letter van je voornaam. We krijgen in het volgende dorp, Greymouth, de kans om kleding te shoppen. Wendy <-> Winnie the Pooh. Yup, dat ga ik doen. Ik koop een rood shirt en het gele broekje heb ik al. Klaar!
Aangekomen bij Lake Mahinapua beginnen we met een duik in het meer waarna een lekkere douche en diner volgt. We sluiten de avond af met een feestje waarbij iedereen verkleed is, erg grappig! Sommige zijn echt leuk. Mario en Luigi, sushi, clown, calender, fairy, elf, diving rabbit, christmastree, nacho, en nog veel meer!

Vandaag, zaterdag, zitten we in de bus naar Franz Josef. Hier heb ik heel erg naar uit gekeken. De twee grootste gletsjers in dit klimaat van de wereld. Gaaf! Morgen hebben we de kans om hem te beklimmen. Ik hoop dat het weer mee zit.

Zondagochtend, 9.15 uur, het is goed weer en we duimen dat de ice explorer op de gletsjer doorgaat. Om 9.30 mogen we gaan omkleden, maar er is nogsteeds niks zeker. Het weer kan zo omslaan en dan mogen de helicopters niet meer weg, dus daarom is het afwachten. Door de crash op de fox glacier, die ligt een aantal km verderop, van 3 weken geleden zijn de veiligheidscontroles extra streng. Als we hiermee klaar zijn lopen we naar de heli's toe. Het is toch allemaal best wel spannend hoor.

Het gaat door, yess!

We vliegen een aantal minuten in de heli en landen op de gletsjer, daar krijgen we uitleg over ons materiaal en daarna gaan we beginnen met lopen. Door, langs en over het ijs manoeuvreren we onszelf. Tijdens stops krijgen we uitleg over de gletsjer en zijn er genoeg momenten om vragen te stellen. Het is werkelijk fantastisch, dit is zo mooi!
We beginnen aan de terugweg en gaan over het ijs, via een andere route weer terug. Even wachten op de heli en dan onderweg naar het vaste land.
*Na de landing toch wel even opgelucht adem gehaald hoor (zonder crash hebben we het volbracht)
De middag heb ik vol gemaakt met een 2 uur durende wandeling. Door de unieke natuur hier leven ze midden in een regenwoud. Ik heb tijdens de wandeling door het woud gelopen.
Doordat ik de Tour vanmorgen gedaan had met de helicopter had ik gratis entree tot de hot pools van dat bedrijf. Na het diner ben ik dus even gaan relaxen in de 3 soorten hot pools, heerlijke ontspanning. Dat had mijn lichaam even nodig.

Maandag ben ik begonnen met een flinke wandeling. Heerlijk zeg deze natuur hier. Helaas gaat mijn knie wel een klein beetje protesteren na al deze activiteiten(het is natuurlijke geen wandeling zoals in NL, zo vlak), dus de middag hou ik lekker voor gezien en maak ik gebruik van de gratis WiFi in mijn hostel. Morgen gaat de bus weer verder naar Wanaka.

We hebben een aantal prachtige stops als we naar Wanaka rijden, zoals bij de Thunder Creek falls, een waterval met water vanaf de gletsjer (drinkbaar dus, flessen vullen!) en Lake Hawea. We arriveren om 16.00 uur bij het hostel. Ik doe wat boodschappen en klets bij met mijn kamergenootjes.

Het is praaachtig weer! Ik heb zitten denken om een skydive te doen in Wanaka en bel het bedrijf om te vragen of er nog plek is. Shit, volgeboekt, op de reservelijst. Om 3 uur moet ik ze bellen of ik aan het einde van de dag nog kan.
Woensdagochtend begint met dag met een heerlijke tour mountainbiken. Met 5 splinternieuwe fietsen, nog maar 1 keer eerder gebruikt, en een route, gaan we fietsen. Allemaal mannen en ik. Gelukkig ben ik wel getraind en kan ik ze goed bijhouden. Lachen omdat iemand valt, rustig de bochten nemen, remmen bij de afdalingen (jaa, geloof me, dat gaat echt hard) en afstappen omdat de helling te stijl is. Wat een leuk begin van de dag!
Ik kom terug bij het hostel en ga even met wat werkgerelateerde dingetjes aan de slag. En dan opeens een telefoontje: over 20 minuten staat het busje wat me naar Wanaka Airport brengt klaar. Het gaat echt gebeuren.... De skydive, aaaah.
Ik ben om 1 uur bij het skydive centrum en laat wat gegevens achter. Nu is het wachten geblazen.
Zenuwen, zenuwen en zenuwen...
Iets voor 2en mag ik mezelf in een pak hijsen en om 2 uur ga ik dat vliegtuigje in.
Ik word helemaal enthousiast, heb er super vel zin in en de zenuwen zijn weg. We vliegen eerst tot 12.000 ft en daarna tot 15.000 ft. En daar mag ik eruit. Het engste stuk? Benen over de rand van dat vliegtuig en even naar beneden kijken, wowie, dat is eeeecht heeeeel hoog. En daar ga ik dan, gillleeennnnn! Wat een kicke gevoel die vrije val. Je gezicht kan je niet in de plooi houden, je bril word tegen je gezicht gedrukt je benen en armen wapperen, letterlijk, in de wind en een prachtig uitzicht. 1 minuut vrije val en daarna gaat de parachute open. Wauwwauwauw!!! Bergen, sneeuw, zon, meren, gletsjers. Genietend van het uitzicht heb ik ook de parachute zelf mogen besturen. Echt vet! Wat een ervaring. Eenmaal geland op de grond kan ik alleen maar denken, wow, dit was de eerste, maar niet de laatste keer.

Ik heb gister de kiwi experience gebeld of ik een nacht langer kon blijven in Wanaka. Ik vind het zo mooi hier! Ennn, dat kon. Vandaag, donderdag, staat er een 6 uur durende hike op het programma. In de ochtend nog wat werkgerelateerde dingetjes en contact met het thuisfront en om 1 uur begint mijn hike. Normaal gesproken een 6 uur durende hike... De berg ligt op 10 minuten rij afstand van het hostel. Gewoon even liften, zei de man van de receptie. Ik dacht, dat lukt me natuurlijk nooit. En jaahoor, 5e auto stopte al. Twee vrouwen nemen me mee naar de berg.
Na 15 minuten lopen kan ik al aan niks anders denken als > ik red dit niet, veelste ver en aaaah mijn kuiten. Na veel stops loop ik rustig door en kom ik in de flow. (Het lijkt wel hardlopen, daarbij is het begin ook altijd zo zwaar). Ik loop, met natuurlijk wat tussenstops, omhoog. Jeutje, wat wordt het stijl. Ohh shit, de top is echt nog ver weg, zal ik teruggaan, uitzicht is hier toch ook al waanzinnig..... Jep, dit ging allemaal door mijn hoofd. Toch ga ik hijgend door met lopen en haal ik zelfs wat mensen in. Jeej, dat is leuk. Hup en door! Nu ben ik er echt bijna en moet ik mezelf echt dat laatste stukje van de berg op slepen. Maar daar, het uitzicht. Wauw!!!! Dit voelt echt als een overwinning en als toetje dan ook nog dat mega uitzicht.
Uiteindelijk de hike gedaan in 4 uur en 10 minuten, ja best trots op mezelf!
Vanavond koken en beentjes in de lucht, morgenochtend gaat de bus door naar Queenstown!